ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝ. ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ
Βουλευτής Φθιώτιδας Ν.Δ.
Επίκουρος Καθηγητής Ο.Π.Α.
_
H αντιμετώπιση του αγροτικού ζητήματος στη χώρα μας πρέπει να έχει βραχυχρόνιο και μεσομακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα.
Η κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας από την πρώτη στιγμή τις διαστάσεις του αγροτικού προβλήματος (μείωση του καθαρού αγροτικού εισοδήματος λόγω μεγάλης αύξησης του κόστους παραγωγής και κάμψης των τιμών σε μια σειρά αγροτικών προϊόντων), και στο πλαίσιο των δυνατότητων και των περιορισμών της οικονομίας, προχώρησε στη λήψη στοχευμένων δράσεων για την άμεση ανακούφιση του αγροτικού κόσμου. Στις δράσεις αυτές θα πρέπει, φυσικά, να προσθέσουμε και τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν το Δεκέμβριο και ήδη υλοποιήθηκαν, για την έγκαιρη καταβολή επιδοτήσεων και ενισχύσεων, την καταβολή της εξισωτικής αποζημίωσης, και την ενίσχυση των αγροτικών συνεταιρισμών.
Όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, και με αφορμή τις αγροτικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, θεωρώ πως είναι η ώρα, αλλά και η ευκαιρία, να αντιμετωπίσουμε, με υπευθυνότητα και διορατικότητα, και τα διαχρονικά αγροτικά προβλήματα της χώρας μας.
Προβλήματα πολλά, υπαρκτά, μεγάλα και ανοικτά, λειτουργικά, δομικά και θεσμικά, τα οποία, έχουν ενταθεί λόγω της τρέχουσας δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας.
Προβλήματα που οφείλονται σε αδυναμίες και παθογένειες του αγροτικού τομέα (όπως είναι η στήριξή του, με νόμιμο ή νομιμοφανή τρόπο, σε παροχές και επιδοτήσεις και η επανάπαυσή του σε αυτές κ.α.), αλλά και σε χρόνιες υστερήσεις της ασκούμενης αγροτικής πολιτικής (όπως είναι η ελλειπής ενημέρωση, εκπαίδευση και καθοδήγηση των αγροτών για τον εκσυγχρονισμό και την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών κ.α.).
Αυτή η πραγματικότητα έχει δημιουργήσει μια επιδοματική γεωργία με χρονικό ορίζοντα την εκάστοτε τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο.
Αυτός ο φαύλος κύκλος που έχει ως πρωταγωνιστές την Ελληνική πολιτεία και τους Έλληνες αγρότες πρέπει να σπάσει.
Με αναπτυξιακές πολιτικές και όχι με πολιτικές επιδοτήσεων.
Η ενεργοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου Αγροτικής Πολιτικής είναι η ευκαιρία ώστε να δρομολογηθούν συγκροτημένες μακροπρόθεσμες πρωτοβουλίες για την ποιοτική ενίσχυση και αναβάθμιση της ελληνικής αγροτικής παραγωγής και για την πραγματοποίηση σημαντικών έργων υποδομής και ανάπτυξης της αγροτικής περιφέρειας.
Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, λοιπόν, μετά και την εισοδηματική ενίσχυση που θα προκύψει από τα μέτρα που κατέθεσε η Κυβέρνηση, πρέπει όλοι μας να συμμετέχουμε στην προσπάθεια που θα καταβληθεί, μέσα από ένα γόνιμο, ειλικρινή, ανοικτό και εκτεταμένο εθνικό διάλογο, ώστε να σχεδιασθεί και να υλοποιηθεί μία μακροχρόνια και βιώσιμη πολιτική ανάπτυξης της ελληνικής υπαίθρου.
Απαιτείται συνεπώς άμεση έναρξη του διαλόγου, χωρίς παρωπίδες και εκβιασμούς, μακριά από μαξιμαλιστικές απαιτήσεις, χωρίς να τίθεται η χώρα σε ομηρία, χωρίς να κόβεται η Ελλάδα στα δύο.
Η κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας από την πρώτη στιγμή τις διαστάσεις του αγροτικού προβλήματος (μείωση του καθαρού αγροτικού εισοδήματος λόγω μεγάλης αύξησης του κόστους παραγωγής και κάμψης των τιμών σε μια σειρά αγροτικών προϊόντων), και στο πλαίσιο των δυνατότητων και των περιορισμών της οικονομίας, προχώρησε στη λήψη στοχευμένων δράσεων για την άμεση ανακούφιση του αγροτικού κόσμου. Στις δράσεις αυτές θα πρέπει, φυσικά, να προσθέσουμε και τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν το Δεκέμβριο και ήδη υλοποιήθηκαν, για την έγκαιρη καταβολή επιδοτήσεων και ενισχύσεων, την καταβολή της εξισωτικής αποζημίωσης, και την ενίσχυση των αγροτικών συνεταιρισμών.
Όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, και με αφορμή τις αγροτικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, θεωρώ πως είναι η ώρα, αλλά και η ευκαιρία, να αντιμετωπίσουμε, με υπευθυνότητα και διορατικότητα, και τα διαχρονικά αγροτικά προβλήματα της χώρας μας.
Προβλήματα πολλά, υπαρκτά, μεγάλα και ανοικτά, λειτουργικά, δομικά και θεσμικά, τα οποία, έχουν ενταθεί λόγω της τρέχουσας δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας.
Προβλήματα που οφείλονται σε αδυναμίες και παθογένειες του αγροτικού τομέα (όπως είναι η στήριξή του, με νόμιμο ή νομιμοφανή τρόπο, σε παροχές και επιδοτήσεις και η επανάπαυσή του σε αυτές κ.α.), αλλά και σε χρόνιες υστερήσεις της ασκούμενης αγροτικής πολιτικής (όπως είναι η ελλειπής ενημέρωση, εκπαίδευση και καθοδήγηση των αγροτών για τον εκσυγχρονισμό και την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών κ.α.).
Αυτή η πραγματικότητα έχει δημιουργήσει μια επιδοματική γεωργία με χρονικό ορίζοντα την εκάστοτε τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο.
Αυτός ο φαύλος κύκλος που έχει ως πρωταγωνιστές την Ελληνική πολιτεία και τους Έλληνες αγρότες πρέπει να σπάσει.
Με αναπτυξιακές πολιτικές και όχι με πολιτικές επιδοτήσεων.
Η ενεργοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου Αγροτικής Πολιτικής είναι η ευκαιρία ώστε να δρομολογηθούν συγκροτημένες μακροπρόθεσμες πρωτοβουλίες για την ποιοτική ενίσχυση και αναβάθμιση της ελληνικής αγροτικής παραγωγής και για την πραγματοποίηση σημαντικών έργων υποδομής και ανάπτυξης της αγροτικής περιφέρειας.
Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, λοιπόν, μετά και την εισοδηματική ενίσχυση που θα προκύψει από τα μέτρα που κατέθεσε η Κυβέρνηση, πρέπει όλοι μας να συμμετέχουμε στην προσπάθεια που θα καταβληθεί, μέσα από ένα γόνιμο, ειλικρινή, ανοικτό και εκτεταμένο εθνικό διάλογο, ώστε να σχεδιασθεί και να υλοποιηθεί μία μακροχρόνια και βιώσιμη πολιτική ανάπτυξης της ελληνικής υπαίθρου.
Απαιτείται συνεπώς άμεση έναρξη του διαλόγου, χωρίς παρωπίδες και εκβιασμούς, μακριά από μαξιμαλιστικές απαιτήσεις, χωρίς να τίθεται η χώρα σε ομηρία, χωρίς να κόβεται η Ελλάδα στα δύο.
Πρέπει όλοι μας να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.
