Το φαινόμενο της ερημοποίησης και της ξηρασίας της γης αποτελεί σημαντικό μέρος του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής που απασχολεί ιδιαιτέρως την παγκόσμια κοινότητα. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής για το Περιβάλλον του 1992, ως ερημοποίηση ορίζεται η υποβάθμιση της γης στις ξηρές, ημί-ξηρες και ύφυγρες περιοχές και αποδίδεται, μεταξύ άλλων, κυρίως στις κλιματικές μεταβολές και στις ανθρώπινες δραστηριότητες. Η σταδιακή μετατροπή των εφόρων και καλλιεργήσιμων εδαφών σε έρημο πλήττει άμεσα ή έμμεσα, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, πάνω από 170 χώρες στον κόσμο, προκαλώντας εξάντληση των διαθεσίμων αποθεμάτων νερού, διάβρωση και κατολίσθηση των εδαφών, υποβάθμιση των φυσικών, χημικών και βιολογικών ιδιοτήτων των εδαφικών όρων, απώλεια φυσικής βλάστησης καθώς και πλημμύρες.
Η Ελλάδα απειλείται άμεσα από την ερημοποίηση, καθώς το 35% και το 49% του εδαφικού χώρου της ελληνικής επικράτειας χαρακτηρίζεται από την Εθνική Επιτροπή για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης ως υψηλού και μετρίου κινδύνου ερημοποίησης αντίστοιχα, και, συγκεκριμένα, το μεγαλύτερο τμήμα της Στερεάς Ελλάδας κατηγοριοποιείται στις υψηλού κινδύνου ερημοποίησης περιοχές. Παράλληλα με τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, στη χώρα μας το φαινόμενο της ερημοποίησης και ξηρασίας οφείλεται, κυρίως, στην αλόγιστη χρήση γης από τους γεωργούς και κτηνοτρόφους, στη ραγδαία τουριστική ανάπτυξη και στο σημαντικό περιορισμό του διαθέσιμου νερού.
Η 17η Ιουνίου, ως παγκόσμια ημέρα κατά της ερημοποίησης και της ξηρασίας, αποτελεί, αφενός, στιγμή αφύπνισης και εγρήγορσης για την αντιμετώπιση του φαινομένου με στόχο τη διασφάλιση του αγροτικού εισοδήματος, την προστασία του περιβάλλοντος και την βελτίωση της ποιότητας ζωής, και αφετέρου ευκαιρία για να αναπτυχθεί ένας εποικοδομητικός διάλογος για ζητήματα αναφορικά με το περιβάλλον και την αειφόρο ανάπτυξη σε όλη τη χώρα.
Η Ελλάδα απειλείται άμεσα από την ερημοποίηση, καθώς το 35% και το 49% του εδαφικού χώρου της ελληνικής επικράτειας χαρακτηρίζεται από την Εθνική Επιτροπή για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης ως υψηλού και μετρίου κινδύνου ερημοποίησης αντίστοιχα, και, συγκεκριμένα, το μεγαλύτερο τμήμα της Στερεάς Ελλάδας κατηγοριοποιείται στις υψηλού κινδύνου ερημοποίησης περιοχές. Παράλληλα με τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, στη χώρα μας το φαινόμενο της ερημοποίησης και ξηρασίας οφείλεται, κυρίως, στην αλόγιστη χρήση γης από τους γεωργούς και κτηνοτρόφους, στη ραγδαία τουριστική ανάπτυξη και στο σημαντικό περιορισμό του διαθέσιμου νερού.
Η 17η Ιουνίου, ως παγκόσμια ημέρα κατά της ερημοποίησης και της ξηρασίας, αποτελεί, αφενός, στιγμή αφύπνισης και εγρήγορσης για την αντιμετώπιση του φαινομένου με στόχο τη διασφάλιση του αγροτικού εισοδήματος, την προστασία του περιβάλλοντος και την βελτίωση της ποιότητας ζωής, και αφετέρου ευκαιρία για να αναπτυχθεί ένας εποικοδομητικός διάλογος για ζητήματα αναφορικά με το περιβάλλον και την αειφόρο ανάπτυξη σε όλη τη χώρα.
